Εναέριοι διάδρομοι για ιδιωτικά τζετ

Είναι πολύ απλό! Στο έδαφος, για να μεταβούμε από τη μία πόλη στην άλλη, ταξιδεύουμε σε δρόμους που έχουν σχεδιαστεί και υπολογιστεί από πολιτικούς μηχανικούς για να εξασφαλίσουν ασφάλεια, άνεση και υλικοτεχνική υποδομή. Ένας εναέριος διάδρομος είναι η ίδια αρχή, αλλά για τις αεροπορικές μεταφορές.

Πώς λειτουργούν οι εναέριοι διάδρομοι

Ο εναέριος διάδρομος είναι μια αεροπορική διαδρομή μήκους περίπου 19 χιλιομέτρων και καθορισμένου κατακόρυφου πάχους, κατά μήκος της οποίας τα αεροσκάφη πετούν σύμφωνα με ακριβείς κανόνες και η οποία τα μεταφέρει από το ένα σημείο στο άλλο. Τα σημεία αυτά μπορεί να είναι εγκαταστάσεις ραδιοναυτιλίας που βρίσκονται στο έδαφος και εκπέμπουν σε ακριβείς συχνότητες για αναγνώριση, διασταυρώσεις των ακτίνων διαφόρων επίγειων φάρων ή, πιο πρόσφατα, γεωγραφικές συντεταγμένες γνωστές στα συστήματα δορυφορικής πλοήγησης.

Σε έναν εναέριο διάδρομο, τα αεροσκάφη βρίσκονται σε συνεχή επαφή με το κέντρο ελέγχου, το οποίο διασφαλίζει τον οριζόντιο διαχωρισμό και την κατακόρυφη απόσταση των αεροσκαφών για την ασφάλεια της εναέριας κυκλοφορίας. Από τον πύργο ελέγχου, ο ελεγκτής εναέριας κυκλοφορίας ή ο ελεγκτής εναέριας κυκλοφορίας διασφαλίζει την ομαλή ροή της εναέριας κυκλοφορίας και ότι κανένα αεροσκάφος δεν συγκρούεται με άλλο στο έδαφος ή στον αέρα. Στο έδαφος, καθοδηγούν τα αεροσκάφη κατά μήκος διαδρομών παρόμοιων με αυτές που χρησιμοποιούν τα αυτοκίνητα. Στον αέρα, ο ελεγκτής εναέριας κυκλοφορίας προσαρμόζει τη διαδρομή του αεροσκάφους για να αποφύγει άλλο αεροσκάφος.

Οι εναέριοι διάδρομοι εγγυώνται επίσης απόσταση ασφαλείας από τα εμπόδια στο έδαφος τουλάχιστον 1.000 πόδια σε επίπεδες περιοχές και 2.000 πόδια σε ορεινές περιοχές.

Ο ελεγκτής, υπεύθυνος για τον έλεγχο της κυκλοφορίας, μπορεί να χρειαστεί να περιστρέψει τα αεροσκάφη σε διαδρόμους αναμονής για να αντιμετωπίσει την κυκλοφοριακή συμφόρηση στον ουρανό (λόγω αχρηστίας ενός διαδρόμου προσγείωσης λόγω κακοκαιρίας, για παράδειγμα). Τα αεροσκάφη θα είναι τοποθετημένα σε στοίβες, όπου, σε σταθερό ύψος, θα εκτελούν τυπικά σχήματα αναμονής.

Πώς επικοινωνούμε σε έναν εναέριο διάδρομο

Ο διάλογος μεταξύ του ελεγκτή, ο οποίος είναι υπεύθυνος για τον έλεγχο της εναέριας κυκλοφορίας, και του αεροσκάφους εξασφαλίζεται με ραδιοεπικοινωνίες σε ένα εύρος συχνοτήτων που προορίζεται για αεροναυτική χρήση, ώστε να αποφεύγονται τυχόν παρεμβολές. Στο περιφερειακό κέντρο ελέγχου εναέριας κυκλοφορίας, οι ελεγκτές εργάζονται σε ομάδες και αναπληρώνονται κάθε δύο ώρες για να διατηρούν τη δυνατότητα λήψης αποφάσεων. Στον τομέα προσέγγισης, όπου διαχειρίζεται η φάση καθόδου του αεροσκάφους, τα αεροσκάφη ακολουθούν όλα την ίδια τροχιά προσγείωσης και η μεταξύ τους απόσταση μειώνεται στα 3 ναυτικά μίλια.

Οι ελεγκτές επικοινωνούν με τους πιλότους στα αγγλικά.

Γαλλικός εναέριος χώρος

Η Διεύθυνση Υπηρεσιών Αεροναυτιλίας (DSNA) είναι ο φορέας παροχής υπηρεσιών αεροναυτιλίας κατά την έννοια των ευρωπαϊκών κανονισμών. Έχει την επιχειρησιακή ευθύνη για τον έλεγχο της εναέριας κυκλοφορίας στον γαλλικό εναέριο χώρο, τόσο στην ηπειρωτική Γαλλία όσο και στο εξωτερικό.

Στη Γαλλία, ο εναέριος χώρος χωρίζεται σε πέντε κέντρα ελέγχου περιοχής (Aix-en-Provence, Athis-Mons δίπλα στο Orly, Bordeaux, Brest και Reims). Εντός αυτών των περιοχών, ο εναέριος χώρος χωρίζεται σε τομείς ελέγχου “καθ’ οδόν”. Κάθε τομέας στελεχώνεται από δύο ελεγκτές, οι οποίοι μπορούν να χειριστούν έως και 25 αεροσκάφη ταυτόχρονα, ανάλογα με την πολυπλοκότητα της κυκλοφορίας. Τα αεροσκάφη μετακινούνται από τον ένα τομέα στον άλλο αλλάζοντας συχνότητα, έτσι ώστε να μπορούν πάντα να μιλούν με τον ελεγκτή που θα τα οδηγήσει στο αεροδρόμιο προορισμού τους. Για τη διαχείριση της φάσης της καθόδου, οι ελεγκτές διαδρομής παραδίδουν στους ελεγκτές προσέγγισης. Αυτοί είναι που θα διασφαλίσουν ότι οι προσγειώσεις θα κυλήσουν ομαλά.

Υπάρχουν όλο και περισσότεροι εναέριοι διάδρομοι, ιδίως στην προσέγγιση του διεθνούς αεροδρομίου Roissy Charles-De-Gaulle στο Παρίσι, όπου καταγράφονται περισσότερες από 1.300 κινήσεις κάθε μέρα.